دعای هشتم صحیفه سجادیه

(10)

اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ...  مُخَالَفَةِ الْهُدَى

خداوندا من از مخالفت و ستیزه کردن با هدایت به تو پناه می برم

مخالفتی که انسان را گمراه می کند !

دو آفتی که انسان را از پیمودن راه الهی باز می دارد یک پیروی از هوا و هوس بود که در فراز قبل به آن اشاره شد ، و یکی مخالفت و دشمنی با راه هدایت که راه انبیا و اولیای الهی می باشد ،  این مخالفت گاه بخاطر خطای فکری و شناختی است که برای فرد یا گروهی پیش آمده و یا به علت پیروی از خواسته های نفسانی است که بر خلاف راه انبیا و اولیای الهی می باشد ،  به تعبیر دیگر گاه هوا و هوس ها آنچنان  در نظر انسان زینت می یابد ، که نا حق را حق  و حق را باطل می بیند و یا اینکه ضمن اینکه حق را تشخیص می دهد بخاطر غلبه نفس امّاره بر فکر و رفتار او قدرت مخالفت با آن را نخواهد داشت

1-إِنَّمَا أَخَافُ عَلَیکمُ اثْنَتَینِ اتِّبَاعَ الْهَوَى وَ طُولَ الْأَمَلِ أَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَإِنَّهُ یصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَینْسِی الْآخِرَةَ

2-ص/126